İKİYÜZLÜLÜK

 
Bu hafta ki yazımı, hepimizin hayatında illaki olan, belki her gün karşılaşmak zorunda olduğu, belki aynı ortamda bulunmak zorunda olduğu, kısacası hayatımızın bir köşesinden kesinlikle geçmiş, İKİYÜZLÜ insanlar için yazacağım.

​​İnsan hayatı doğumla ölüm arasındaki geçen zamandır. Zamanın yaşı yoktur. Nerede, nasıl ve ne şekilde biteceğini Allah'tan başka hiçbir kimse bilemez. Yani anlayacağınız bugün varız, bir de bakmışsınız ki yarın yok olmuşuz. Hani hep deriz ya üç günlük dünyada yaşıyoruz diye. İşte bu da böyle bir şeydir. Ama maalesef yaşadığı hayatta ölümün olduğunu bildiği halde sanki dünyaya kazık çakacağını zanneden ve kendinden başka hiçbir kimseyi düşünmeyen ikiyüzlü insanlarla dolup taşmış etrafımız.


İkiyüzlülük, özü sözü bir olmayan, olduğu gibi görünmeyen veya göründüğü gibi olmayan insanlar için var olmuş bir terimdir. İnsanoğlunu insanlıktan uzaklaştıran en kötü davranışlardan biridir. Ayrıca insanoğlunda en çok görülen davranış biçimidir. Bazen öyle insanlarla karşılaşırız ki, acaba hangi yüzüne baksam diye düşünür dururuz. Asla ikiyle yetinmez ikiyüzlülük durumu, yayılır, çoğalır… İki beş, beş yirmi olur…
İkiyüzlü insanlarda utanma, arlanma gibi şeyleri görmemiz mümkün değildir. Kendisinden başka hiçbir kimseyi düşünmeyen bir insanın, ne başka bir insana, ne de yaşadığı ülkeye bir faydası olur. İkiyüzlü insanların iki türlü maskeleri vardır. Hangisinin gerçek hangisinin sahte olduğunu ilk başlarda anlayamasanız da, ilerleyen zamanlarda kimin ne olduğu apaçık ortaya çıkmaya başlar. Yüce Allah insanları tek yüzle yaratmasına rağmen insanlar nefislerine yenilerek kendilerine sureti aynı fakat düşünceleri farklı olan başka bir yüz takmanın çabası içerisine girmişlerdir.


Zamanla girilen her durumda yeni bir yüz takılır. Ve insana sadece kendi yüzünü değil ruhunu kaybettirir. Yani hayat boyu geçmeyen bir sorun bu. Yani ikiyüzlü bir insan, her zaman ikiyüzlü olacaktır.  Hz. Mevlana bu konuda en güzel sözleri dile getirerek, “Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol.” demiştir. Bir insanın birden fazla kişilik sahibi olması, aslında onun kişiliksiz olduğunu gösterir. İkiyüzlülüğün İslam’daki karşılığı münafıklık olarak tanımlanır. 

Yaşadığımız dünya hayatında ikiyüzlü insanlar gün geçtikçe çoğalır hale geldi. Hal böyle olunca da kimin doğru bir insan, kimin yanlış bir insan olduğunu ayırt etmek çok güçleşti. Bize gerçekten iyi niyetle yaklaşan insanlara bile artık şüphe ile bakar hale geldik. Durum böyle olunca da her insan sadece kendini dürüst etrafındaki diğer insanları da sahtekâr olarak görmeye başladı. Sadece bir insanın dürüst olmasının bir önemi yoktur. Önemli olan toplumun dürüst olmasıdır. Onun içinde her insan kendine yakışanı yaparak dürüst ve güvenilir olduğu takdirde zaten yaşadığımız dünya dürüst ve güvenilir olmaya mahkûm olacaktır.
kalın sağlıcakla...