Yillardır ülkemizin en büyük futbol sorunlarından biri de alt yapı yetersizliğidir. Herkes böyle söyler. Alt yapı yetersizliginden kasıt, hoca anlamında mı oyuncu anlamında mı, tesis anlamında mı bu da muammadır.
Özellikle 3 büyük takım dediğimiz İstanbul kulüplerinin bir kaç istisna dışında çok fazla alt yapıda yetişip A takımda oynayan veya forma sansı bulabilen oyuncu pek yoktur.
Fakat geçen yıl bu durumun tersine dönmeye basladığını hisseder gibi olduk. Galatasaray'da Yunus Akgün, Fenerbahçe'de Eljif Elmas, Beşiktaş da Güven Yalcın, Trabzonspor'da Yusuf Yazıcı, Abdulkadir Ömür, Ugurcan Çakir birer Samanyolu yıldızı gibi parladılar. Hatta İstanbulspor' dan Fransa'nın Lille kulübüne transfer olan Zeki Celik de yıldızlarn başında geliyordu. Son olarak Fenerbahçe yeni yıldız adayı 19 luk Makedon Eljif Elmas'ı 16 milyon euro artı bonuslarla İtalyan Napoli kuluübüne satmayı başardi. Bu tam bir transfer başarısıdır. Kulüplerimiz bu gibi genç oyuncuları parlatıp satamazlarsa artık denizin bittigini kaynağın tükendiğini geç de olsa anladılar. Artık bahanelerin arkasına sığınma vakti geçti.
Yillardır Ajax gibi Porto gibi Benfica gibi Avrupa kulüpleri alt yapıdan cıkardığı oyuncuları satarak sistemli bir şekilde şampiyonlar liginde olmayı ve sıfır ekonomik krizle dimdik ayakta olmayı başarıyorlar.
Gençlere güvenelim. Gelecek onların omuzlarında. Artık 34 35 yaşlarında emekliliğini bekleyen oyunculara 5 10 trilyon para verip transfer etmektense alt yapıdan yetişen gençlere yetenekleri doğrultusunda eğitim vererek maddi anlamda da ekonomik kriz yaşamadan borcsuz bir futbol sistemi kurmayi basarmalıyız. Yap işlet devret modeli gibi. Keşfet- oynat- pazarla. Kısa ve öz.